پَري‌زاده‌ي آخرين قصه‌هاي مادربزرگ
پيدايش خواهد شد
و خستگانِ اين سال‌ها را
به اسمِ کاملِ خودشان صدا خواهد زد.
او ... خواهرِ من است
او ... يکي از هزاران خواهرِ خسته‌ي من است
خيلي‌ها براي ديدنِ دوباره‌اش
رو به منزلِ نرگس و
نمازِ ني نگاه خواهند کرد.

بشنو فرياد موجهايِ وجودم را
و بمان و بيا
بيا و بمان
و اگر نيامدي بخند
بخند
تا خنده هايت بهانه هايِ صادق من براي تحمل اين دردِ تحميلي باشند...
زندگي!!!

.
آري من تنها به خنده هايت بسنده ميکنم...تو بخند ...

بخند...

.

.

.

مرسي كه سر زدين...همين

شب خوش

چه سخته آسمون آبي آبي ولي سهم تو يك سقف سياهه

چه سخته دست تو دوره ز دستم ولي احساس من، عاشقترينه