اي نا مكرر آبي
انساني از تبار توام
مدهوش عطر سيب
تبعيدي زمين
هر شب بر اين دريچه
در انتهاي زمين پرواز مي كنم...
خيلي زيبا بود آقاي وحيدي؛ آسمان آبي بهانه پرواز است اگر آنطور كه گفتي پري براي پريدن داشته باشيم...