آنکس که ميگفت: دوستم دارد عاشقي نبود که به شوق من آمده باشد رهگذري بود که روي برگهاي خشک پاييزي راه مي رفت و صداي خش خش برگها همان آوازي بود که من گمان مي کردم مي گويد: دوستت دارم.